KENNISPARTNER - COLUMN - Teffvlokken zijn heerlijk in de muesli of als topping bij je yoghurt. Het is een oergraan uit Ethiopië en glutenvrij. De Zonnatura Teff-verpakking noemt op meerdere plekken teff en laat ook een hoopje teffvlokken zien. De ingrediëntenlijst vermeldt keurig dat het een meergranenontbijt met teff is en dat het product voor uit 40% uit teffvlokken bestaat, aangevuld met maisgries, boekweitmeel en rijst. Toch vindt de voorzitter van de Reclame Code Commissie de verpakking misleidend. Waarom? Omdat de verpakking een verkeerde indruk wekt over de samenstelling van het product. Hoe moet het dan wel? Vermoedelijk had een extra uitleg op de achterzijde al geholpen.

De PPWR wetgeving ging recent in. Vanaf 2026 gaan de eisen in fasen gelden. Geen enkele producent ontkomt aan deze nieuwe verpakkingswetgeving, vertelt Taco Kingma, Manager circulaire economie bij FNLI. Door deze wetgeving wordt de verpakking een essentieel onderdeel van het R&D-proces voor voedselproducenten. VMT sprak met de expert over verpakkingswetgeving. "De PPWR gaat zeker niet soepeler worden."

Hoe ziet de wereld van lobbyen eruit? Hoe ga je als producent om met wetgeving voor acrylamide? Hoe voorkom je greenwashing bij gebruik van Green Claims? Hoe kan AI helpen bij dataverzameling voor duurzaamheidswetgeving? En hoe ziet de handhaving eruit op gebied van allergenenwetgeving? Leer meer over deze en veel meer onderwerpen tijdens het Food Law Event op dinsdag 10 juni in Utrecht.

Afgelopen februari was het zover: de richtlijn verpakkingen en verpakkingsafval, die in 1994 voor het eerst in werking ging, is herzien en gewijzigd naar de Verordening (EU) 2025/40 betreffende Verpakkingen en Verpakkingsafval, ook bekend als de PPWR. In de nieuwe verordening worden verschillende doelstellingen beschreven die geleidelijk in gaan. Elianne Martis, consultant regulatory affairs bij Précon Consulting Group B.V. vertelt waar je rekening mee moet houden.

De Packaging and Packaging Waste Regulation (PPWR) is al in werking getreden, maar is pas vanaf 12 augustus 2026 van toepassing. De verordening zorgt nu al voor veel commotie. In dit artikel staan 3 aandachtspunten bij de nieuwe verplichte etiketteringseisen voor verpakkingen.

De wetgeving rondom duale kwaliteit (dual quality) beschermt consumenten binnen de Europese Unie tegen kwaliteitsverschillen in identiek vermarkte producten. Het voorkomt dat multinationals producten met afwijkende samenstelling onder dezelfde marketing in verschillende landen verkopen. Hoe zit de wetgeving in elkaar en hoe breng je deze in de praktijk? In dit artikel een checklist voor deze wetgeving.

Wat is de huidige stand van zaken rondom voedselcontactmaterialen? Wat betekent nieuwe wet- en regelgeving, zoals de PPWR? Hoe vind je de juiste balans tussen voedselveiligheid en duurzaamheid in een veranderend wettelijk landschap? En wat doe je als je wel BPA of MOAH in je materiaal vindt? Tijdens het Food Law Event op 10 juni vertellen Lieke Prinsen (Rassers Advocaten) en Elly Spies-Faber (FrieslandCampina) meer over dit actuele onderwerp.

De Packaging and Packaging Waste Regulation (PPWR) is inmiddels van kracht. In verschillende fasen moeten producenten aan nieuwe regels gaan voldoen op het gebied van verpakkingen. Nog niet alles is uitgewerkt, maar toch geldt de nieuwe wet al. Wat is er tot nu toe bekend vanuit de PPWR? Tijdens de PLMA Packaging Conference bracht Leena Whittaker van EuroCommerce dit in kaart. In dit artikel overzichtelijk op een rij wat tot nu toe bekend is over deze wetgeving.

De verpakkingsindustrie innoveert, vooral op het gebied van duurzaamheid. Dit wordt niet alleen gedreven door wetgeving zoals de PPWR, maar ook door de veranderende consumentenbehoeften. Tijdens de PLMA Packaging Conference schetste Mintel de huidige ontwikkelingen in private label verpakkingen. In dit artikel de 5 ontwikkelingen op een rij.

Europese wetgeving vormt soms een obstakel of vertragende factor voor de voedseltransitie. Velen zeggen ook wel dat Europese wetgeving een rem vormt voor innovatie in de voedingsindustrie. Een lezing van Alie de Boer, voedingswetenschapper en universitair docent aan de Universiteit Maastricht.