Binnen de voedingsmiddelenindustrie zijn claims en etikettering onlosmakelijk met elkaar verbonden. Termen als 'rijk aan eiwitten' of 'duurzaam geproduceerd' moeten producten onderscheiden, maar roepen ook vragen op. Achter iedere claim schuilt complexe, veranderende wetgeving die per land verschilt. Wie vanaf het begin de juiste kennis inzet, voorkomt fouten en brengt met vertrouwen een wettelijk correct én onderscheidend product op de markt.

KENNISPARTNER - Vanaf april 2020 gelden er nieuwe regels over de vermelding van het land van oorsprong en de plaats van herkomst op het etiket van voedingsmiddelen. Als de indruk wordt gewekt dat het product uit een bepaald gebied komt (bijvoorbeeld door beeld, vlaggen of een vermelding van 'geproduceerd in') maar het primaire ingrediënt komt uit een ander land, dan moet de herkomst van het primaire ingrediënt ook worden vermeld.

KENNISPARTNER - Al zeker vijf jaar speelt de discussie tussen vleesbedrijven en de NVWA over de manier waarop bepaald kan worden of een product onder de categorie 'vleesbereiding' of 'vleesproduct' valt. De NVWA is van mening dat dit afhangt van de verwerking dat het vlees heeft ondergaan en dat dit via organoleptische beoordeling kan worden bepaald. De vleesindustrie vindt dat dit aan de hand van wetenschappelijke onderzoeksmethoden moet gebeuren. Wat is de stand van zaken?

KENNISPARTNER - De claim 'Zonder toegevoegde suikers' roept nogal eens wat vragen op. Mag dit vermeld worden als het product zoetstoffen bevat? De Waalse consumentenorganisatie Test Achats (Test Aankoop) deed onderzoek en waarschuwde vijf bedrijven.