Het Warenwetbesluit Gereserveerde aanduidingen regelt beschermde productaanduidingen. Een voorbeeld hiervan is dat de naam ‘bock’ uitsluitend mag worden gebezigd voor bieren met een platogehalte boven de 15,5. Daarnaast zijn in het Warenwetbesluit verduurzaamde vruchtenproducten 2002 eveneens gereserveerde aanduidingen opgenomen. Deze aanduidingen zien op de voorwaarden om te kunnen kwalificeren als jam of confituur. Zo is bepaald dat die producten minstens voor zestig procent dienen te bestaan uit oplosbare droge stof, om te kunnen spreken van een vruchtenjam of -confituur, -gelei, -marmelade en kastanjepasta (hierna wordt voor het gemak de verzamelterm ‘jam’ gehanteerd).

Deze twee (en enkele kleinere andere) aspecten worden binnenkort aangepast; de Minister heeft hiervoor een ontwerpwijziging aan de Europese Commissie ter controle toegezonden.

Wijziging platogehalte bockbier

De belangrijkste wijziging van het Warenwetbesluit Gereserveerde aanduidingen ziet op het platogehalte van bockbier. Over het algemeen geldt hoe hoger het platogehalte van het bier, hoe hoger het alcoholpercentage. Zwaardere bieren – zoals bockbier – vallen in de categorie ’15 en meer plato’. In de Wet op de accijns is bepaald dat over bier met een extractgehalte van vijftien en meer procent plato (de hoogste categorie) een bepaald tarief accijns per hectoliter wordt geheven. Aangezien de Wet op de accijns al sinds jaar en dag de desbetreffende categorieën hanteert, zijn bierbrouwers goed op de hoogte van de bij de platogehalten behorende accijnsschalen. In het Warenwetbesluit Gereserveerde aanduidingen is echter bepaald dat de term ‘bock’ alleen mag worden gebezigd voor bieren met een platogehalte van meer dan 15,5. Om verwarring te voorkomen, wordt dit gehalte van 15,5 gelijkgetrokken met de 15 zoals voorgeschreven in de Wet op de accijns. Dit betekent dat het voorgeschreven platogehalte voor toepassing van de kwalificatie ‘bockbier’ in de toekomst met een halve graad daalt. Bieren met 15 -15,5 platogehalte mogen na wijziging dus ook ‘bock’ bier heten.

Wijziging oplosbare droge stof in jam

Daarnaast wordt de voorgeschreven hoeveelheid oplosbare droge stof in jam wordt gewijzigd. Richtlijn 2001/113/EG (de Richtlijn) schrijft voor dat het gehalte aan oplosbare droge stof minstens zestig procent moet bedragen. De Richtlijn laat echter ook ruimte voor de lidstaten om gereserveerde aanduidingen te gebruiken voor jam waarvan het gehalte oplosbare droge stof minder dan zestig procent bedraagt, teneinde rekening te houden met bijzondere gevallen. Het Warenwetbesluit verduurzaamde vruchtenproducten 2002 wordt zodanig gewijzigd dat het verplicht gestelde oplosbare stofgehalte wordt verlaagd van zestig naar vijftig procent. De Minister licht toe dat de deze wijziging past in het streven het suikergehalte van jam te verlagen met het oog op de volksgezondheid en derhalve past in het Akkoord Verbetering Productsamenstelling. Dit Akkoord heeft immers tot doel het verminderen van de gehaltes zout, verzadigd vet en calorieën (suiker en vet) in producten. De Minister is van oordeel dat sprake is van een bijzonder geval, waardoor van de voorgeschreven zestig procent in de Richtlijn mag worden afgeweken. Het Akkoord krijgt hiermee dus navolging in deze wettelijke regeling.

Voorgaande wijzigingen leiden ertoe dat voedselproducenten hun receptuur van bockbier en jam (in beperkte mate) kunnen aanpassen zonder te hoeven vrezen dat zij niet langer gebruik mogen maken van de gereserveerde aanduidingen. Vanaf wanneer de wijzigingen zullen ingaan is nog niet bekend, maar de vastgestelde wijziging zal te zijner tijd in de Staatscourant worden gepubliceerd.

Auteur: Sanne Heestermans (sanne.heestermans@loyensloeff.com). Advocaat in het Food & Beverage-team van Loyens & Loeff N.V. Loyens & Loeff is kennispartner van VMT.