“Het eten van vlees is geen directe oorzaak van kanker en dat stelt de IARC-werkgroep ook niet.”, aldus professor Stefaan De Smet, vleesexpert aan de faculteit Bio-ingenieurswetenschappen van de UGent en lid van de IARC-werkgroep. Volgens de professor gingen bij de interpretatie van dit rapport verschillende nuances verloren.

Niet het risico werd onderzocht, wel de bewijskracht

“Het is belangrijk te verduidelijken dat de taak van onze werkgroep erin bestond een gevarenanalyse uit te voeren en geen volledige risicoanalyse”, verduidelijkt De Smet verbonden aan de vakgroep Dierlijke Productie. “We zochten met andere woorden naar de sterkte van de wetenschappelijke bewijskracht en niet naar de grootte van het risico.”

Drie categorieën

De wetenschappelijke bewijskracht voor een verband tussen de stof en het onderzochte effect bij de mens werd aan de hand van volgende categorieën beoordeeld: klasse 1: de bewijskracht is duidelijk; klasse 2: de bewijskracht is twijfelachtig en klasse 3: de bewijskracht is onvoldoende. Vleeswaren worden ingedeeld in klasse 1, samen met andere zaken zoals bijvoorbeeld alcohol en roken. Rood vlees komt in klasse 2 terecht, waaronder bijvoorbeeld ook frituren valt.

Sterkte van de bewijskracht

Deze categorieën duiden echter niet op de grootte van het risico, maar enkel op de sterkte van de wetenschappelijke bewijskracht. “Zo kan het gebeuren dat stoffen met een sterk verschillend risico maar met dezelfde wetenschappelijke bewijskracht toch in dezelfde klasse ingedeeld worden, bijvoorbeeld het sterk verhoogd risico op longkanker bij roken en het weinig verhoogd risico op colorectale kanker bij het eten van vleeswaren”, legt professor De Smet uit. “Als we het absoluut risico zelf zouden willen analyseren, zouden we ook de blootstelling aan het risico in kaart moeten brengen. En dat was niet het opzet van dit rapport.”

Voedingsaanbevelingen

Concrete voedingsaanbevelingen kunnen dan ook niet uit het IARC-rapport afgeleid worden, aangezien dit noch de taak, noch de bedoeling van de werkgroep was. De Smet verwijst naar het rapport van de Hoge Gezondheidsraad waarin aanbevolen wordt de consumptie van rood vlees best te beperken tot maximum 500 gram per week, en de consumptie van vleeswaren (op basis van rood vlees) tot een minimum te beperken. “Eigenlijk stemt dit goed overeen met de algemene voedingsaanbevelingen die al geruime tijd gehanteerd worden. Namelijk om de consumptie van vlees (rood en wit) en vis te beperken tot een portie van 100 gram per dag en vlees enkele dagen per week af te wisselen met vis, een eitje of een plantaardig alternatief”, vertelt De Smet.