De Federatie Nederlandse Levensmiddelen Industrie (FNLI) staat vierkant achter Hertzbergers boodschap dat E-nummers veilig zijn.

”Ze zijn in het leven geroepen om de consument in een oogopslag te kunnen informeren dat veilige toevoegingsmiddelen zijn gebruikt”, zegt FNLI-communicatiemanager Suzanne Rotteveel.

Volgens Hertzberger doen fabrikanten die E-nummers vervangen door andere ingrediënten dat puur voor de marketing. Ze spelen hiermee in op het wantrouwen dat consumenten koesteren tegenover de Europees goedgekeurde hulpstoffen.

Citroenzuur en palmolie

“Natuurlijk zijn E-nummers veilig, ze zijn immers juist door de Europese Commissie uitvoerig getest en onderzocht. Toch merkten wij in eigen onderzoek dat er bij steeds meer consumenten weerstand begon te ontstaan tegen sommige E-nummers. Zoals E621”, vertelt woordvoerder Anya Pieroen van Heinz Kraft.

Maar consumenten ageren ook steeds meer tegen andere ingrediënten zoals palmolie of niet-natuurlijke aroma’s. “Die hebben we er dus uitgehaald maar citroenzuur en paprikapoeder hebben we behouden, ook al zijn dat E-nummers.”

Honig

Het bedrijf herformuleerde een groot aantal van de Honig-producten waardoor bepaalde E-nummers het veld moesten ruimen.

Pieroen: “Wij hebben de consument centraal staan als Honig en daarom hebben we een stap gemaakt om bepaalde E-nummers die zij als barrière zien weg te nemen. Maar we hebben in veel van onze producten van Kraft Heinz nog steeds E-nummers, omdat het veilig is en omdat niet alle E-nummers ervaren worden als eng en in sommige gevallen ook lastig te vervangen zijn.”

Een E-nummer is zelf al verdacht

“E-nummers zijn juist ooit bedoeld om vertrouwen te bieden, want ze geven aan dat het voedsel veilig is voor consumptie. Helaas zien we een beweging waarin de consument juist die veilige E-nummers niet meer vertrouwt”, reageert Suzanne Rotteveel, communicatiemanager van FNLI.

Als consumenten willen weten waar het nummer voor staat, is dat een goede zaak. In het kader van ‘weet wat je eet’ is het ook goed dat consumenten bewuster omgaan met hun voeding, aldus Rotteveel.

Voedingswaarde

“Maar een E-nummer zelf is al verdacht. De vraag is of je beter alle E-nummers uit kunt bannen of dat je als consument zicht krijgt op de voedingswaarde van een product – calorieën, vetten en zout – en hoe dat past in een gezond voedingspatroon.”

E-nummers en voedselveiligheid

Volgens de FNLI zijn er vele jaren van onderzoek en investeringen gedaan door bedrijven en wetenschap om additieven te ontwikkelen die veilig in producten gebruikt kunnen worden.

“Het is inderdaad zonde van al deze investeringen en inspanningen als we nu opeens deze E-nummers niet langer kunnen gebruiken, laat staan wat dat betekent voor de voedselveiligheid”, zegt de woordvoerder van de FNLI.

Voedingsmiddelen met weinig toevoegingen

Ondanks het pleidooi van de columniste, heeft de consument behoefte aan producten met zo min mogelijk toevoegingen. Voedselfilosoof Michiel Korthals van de Wageningen Universiteit zegt in de Volkskrant: “Ze (Hertzberger) doet onterecht alsof het een strijd is tussen wetenschappelijk onderlegde mensen en onwetende technofobe kruidenvrouwtjes, maar het is een clash van levensbeschouwingen.”

Korthals: “Net als in de politiek zijn er ook in de voedingswereld verschillende stromingen. Hertzberger behoort tot de stroming van mensen die het niet erg vinden om fabrieksvoedsel te eten vanwege het gebruiksgemak. Foodies accepteren dat niet.”

Daar spelen voedingsbedrijven en supermarkten die beide stromingen bedienen op in.

Veiligheid, smaak en houdbaarheid

Anoesjka Aspeslagh woordvoerder van Albert Heijn: “Ons voedsel is nog nooit zo veilig geweest. Toevoegingen, waaronder E-nummers, worden allemaal streng gecontroleerd en zijn soms ook noodzakelijk voor de kwaliteit en de houdbaarheid van producten.”

Maar Albert Heijn houdt ook rekening met de aversie van veel consumenten tegen E-nummers. “We zien dat aan de andere kant dat onze klanten de voorkeur hebben voor pure producten met zo min mogelijk toevoegingen. Wij werken daarom continu aan de verbetering van de eigen merkproducten, waarbij we kritisch kijken naar toevoegingen en of die nodig zijn voor de veiligheid, smaak en houdbaarheid.”