Uit de onderzoeken blijkt dat door een combinatie van maatregelen het fosfaatgehalte in de mest aanzienlijk gereduceerd kan worden. Het gaat om het goed inschatten van de fosforverteerbaarheid van de mengvoergrondstoffen, het benutten van het enzym fytase dat van nature in planten aanwezig is, en het afstemmen van de hoeveelheid verteerbaar fosfor in het voer op de behoefte van de dieren.

10 tot 15 procent minder uitscheiding

Bij elkaar levert dit mogelijke een verlaging van de fosforexcretie op van 10 tot 15 procent. Bij leghennen is bovendien het toepassen van split-feeding een zinvolle maatregel. Bij split-feeding krijgen de hennen ‘s ochtends een voer gericht op de eivorming en ’s middags een voer gericht op de eischaalvorming.

Varkensmest scheiden

Ook is aangetoond dat het goed mogelijk is om biologische varkensdrijfmest te scheiden in een fosfaatrijke en fosfaatarme fractie, waarna de fosfaatrijke fractie bewerkt is tot een aantrekkelijk exportproduct. Door biologische varkensmest te exporteren, vermindert de druk op de binnenlandse biologische mestmarkt.

Publiek Private Samenwerking

Het onderzoek, met financiële steun van het Nederlands Ministerie van Economische Zaken en Klimaat, is uitgevoerd in het kader van de Publiek Private Samenwerking (PPS) “Vermindering fosforexcretie door biologisch gehouden varkens en pluimvee“.

Partners waren de Vereniging Biologische Varkenshouders (VBV), de Biologische Pluimveehouders Vereniging (BPV), ForFarmers/Reudink, Agruniek-Rijnvallei, ABZ-Diervoeding, Wageningen University & Research, Schothorst Feed Research en het Louis Bolk Instituut.