ABN AMRO stelt in haar rapport Ruimte voor kip dat er draagvlak is onder pluimveehouders voor traag groeiende kuikens. Momenteel is een derde van de vleeskuikens in Nederland van een traag groeiend ras. Samen vullen zij de helft van het staloppervlak in Nederland. Door de hogere kosten (25 tot 40 procent hoger dan bij reguliere productie) lijkt de groei van deze diervriendelijke ‘concepten’ nu echter te staken. Dit komt omdat veel voedingsbedrijven en industriële verwerkers zich laten leiden door de prijs van het vlees.

Redenen voor stagnatie groei

Onder de diervriendelijke concepten schaart ABN AMRO “alle vormen van vleespluimveehouderij waarbij sprake is van bovenwettelijke eisen die de kostprijs meer dan enkele centen verhogen.” In het rapport worden meerdere oorzaken genoemd voor de stagnatie van de groei van deze concepten. Zo kan slechts bij een deel van het kuiken de meerkosten worden terugverdiend, omdat er vooral interesse is in filets en niet in de andere delen van het kuiken. De resterende delen zoals vleugels en poten worden tegen reguliere prijzen verkocht, waardoor het rendement van het concept afneemt. Daarnaast brengen logistiek en verwerking van verschillende dierstromen meerkosten met zich mee. Ten slotte daalt ook de groei van de afzet. Volgens ABN AMRO zijn de eerste pluimveehouders alweer teruggeschakeld naar intensievere vormen van productie vanwege de stagnerende groei.

Voor- en nadelen concepten

De pluimveehouders voelen zich gedwongen door deze keuze, zelf zijn ze namelijk positief over het werken met de diervriendelijke concepten, blijkt uit een steekproef van ABN AMRO. Naast een beter dierenwelzijn bieden de trager groeiende rassen ook nog kwalitatieve voordelen voor vleesverwerkers. Vlees van trager groeiende kuikens lijkt namelijk minder last te hebben van kwaliteitsverlies. Ook is het gebruik van antibiotica bij deze concepten drastisch verlaagd. Sinds 2009 ging het antibioticagebruik in de vleeskuikensector met 74 procent omlaag. De toename van traaggroeiende rassen speelde hier een grote rol in.

Tegelijkertijd hebben de traaggroeiende kuikens ook meerdere nadelen. Ze groeien minder efficiënt, hebben meer voer nodig, stoten meer CO2 uit en hebben daardoor een grotere milieu-impact per kilo vlees. Zo geeft ABN AMRO als voorbeeld de carbon footprint van kuikens uit het tussensegment en van één ster Beter Leven-kip, deze ligt ongeveer tien tot twintig procent hoger dan die van reguliere kuikens. In het geval van biologische kuikens is de footprint zelfs 59 procent hoger. Het verschil is grotendeels terug te voeren op de hogere voederconversie ten opzichte van de reguliere houderij.    

Ruimte voor regulier vlees ‘met een plus’

De verwachting van ABN AMRO is dat er meer ruimte komt voor regulier vlees ‘met een plus’. Dit komt omdat de markt voor traag groeiend conceptvlees zich langzaam ontwikkelt. Vlees met een plus houdt in dat reguliere kuikens een extraatje hebben als GGO-vrije voeders, daglicht of geen antibiotica krijgen. Op deze manier wordt er efficiënt gewerkt in combinatie met extra dierenwelzijn. Dit beperkt de meerkosten en de CO2-uitstoot.