Een beetje duurzaamheidverslag voldoet aan de Global Reporting Initiative (GRI) richtlijnen en beschikt dus ook over een uitvoerige GRI-tabel, materialiteitanalyse, stakeholderquotes en de dilemma’s van de MVO manager. Veelal mooi geïllustreerd, foto’s, infographics en soms ook filmpjes.

Het is een goede zaak dat bedrijven het afleggen van hun maatschappelijke verantwoording tegenwoordig zo serieus nemen. Instrumenten als de Transparantiebenchmark en GRI hebben daar ook zeker bij geholpen.

Een duurzaamheidrapportage heeft naast het afleggen van maatschappelijke verantwoording aan alle stakeholders ook andere doelen, die zeker zo relevant zijn. Zo is het duurzaamheidverslag ook een managementtool.

Om de doelstellingen te kunnen behalen zijn kpi’s nodig die de resultaten meetbaar maken, een monitoringssysteem om de informatie uit de organisatie te halen en een managementsysteem om de resultaten te sturen. De laatste jaren hebben tal van organisaties hier een flinke slag in gemaakt, de cijfers in de verslagen zijn steeds robuuster.

Daarnaast is het duurzaamheidverslag een communicatietool, zowel intern naar de eigen medewerkers als extern naar de leveranciers, klanten en maatschappelijke organisaties. Met de fraaie vormgeving en filmpjes wordt daar ruimschoots aan tegemoet gekomen.

Richtlijnen als die van GRI en de Transparantiebenchmark zijn enorm waardevol, al is het gevolg wel een zekere mate van uniformiteit: veel duurzaamheidverslagen lijken inhoudelijk op elkaar.

Tijd voor verandering. Opvallend is dat Global Reporting Initiative G4 (GRI), de nieuwe criteria van de Transparantiebenchmark en het framework van de International Integrated Reporting Council (IIRC) alle drie het accent leggen op materialiteit: die onderwerpen die zowel voor de organisatie als voor stakeholders van belang zijn.

Daarmee komt de nadruk te liggen op datgene wat er voor de organisatie werkelijk toe doet: what matters, where it matters, zoals GRI G4 dat omschrijft. Het leidt tot een smallere en relevantere set van indicatoren om over te rapporteren.

Deze ontwikkeling maakt het mogelijk om de maatschappelijke verantwoording af te leggen in een beknopt romprapport. Met facts en figures, doelstellingen, kpi’s en resultaten op alleen die thema’s die er toe doen.

Naast dit romprapport is het noodzakelijk aandacht te besteden aan specifieke communicatie, intern en extern. Zo groeit de communicatie door van transparantie naar relevantie. En niet op één moment wanneer het verslag gerealiseerd dient te worden, maar continu. Met aansprekende, stakeholderspecifieke communicatiemiddelen zoals stakeholderdialogen, filmpjes, nieuwsbrieven, foto’s, interne benchmarks en regelmatige updates. Middelen om het verhaal achter de cijfers te vertellen en om de interne en externe betrokkenheid te vergroten.

In plaats van de reeks aan persberichten ieder voorjaar, ontvang ik graag regelmatige en relevante updates van bedrijven. Wie doet mee?

Meer informatie? Contactgegevens Suzanne van der Pijll